Zapraszamy na wtorkowe zebranie 15. marca o godz. 19:00 do Klubu Podróżników Namaste w Katowicach. Slajdowisko „Filipiny – raj dla odkrywców” odbędzie w ramach cyklu „Harnasie w Namaste”. Continue reading 'Zebranie 15. marca – slajdowisko o Filipinach'»

Kurs przewodnicki – jak się okazało, to nie tylko szkolenie, ale i niezapomniana przygoda, dzięki której można spotkać podobnie myślących ludzi, dla których góry to nie tylko pasja, ale i sposób na życie. Dzięki nawiązanym znajomościom i przyjaźniom pewne pomysły, które pojawiały się w niejednej głowie, zogniskowały się w konkretnych celach, dążeniach i ostatecznie pomysłach na wspólne wyprawy.

Podczas najbliższego slajdowiska będziemy mieli przyjemność opowiedzieć Wam o naszych przygodach, które rozegrały się w górach Rumunii podczas wrześniowej wyprawy uczestników kursu 2015/2016 oraz wyprawy na Kazbek “lada chwila Harnasi”, czyli ekipy z kursu 2014/2015.

Zapraszamy 23. lutego o godz. 17:30 do sali teatralnej w Mrowisku w Gliwicach.

Jakiś czas temu (a dokładnie w trakcie listopadowego wyjazdu kursowego) oddałam się zajmującej rozmowie z Kingą na temat wpływu kinematografii na życie współczesnego człowieka, empatii oraz generalnie tego, że jesteśmy (krótko mówiąc) podatne na wzruszenia. To wszystko w kontekście filmu animowanego „Odlot” oraz przejmującego losu jego bohaterów. Po przyjeździe do domu zamiast uczyć się z Grzegorzem przyrody (z której egzamin miał odbyć się trzy dni później), z premedytacją obejrzeliśmy dzieło Pixara pt. „W głowie się nie mieści”, do czego z kolei namawiał nas Mariusz z żoną… . W ramach tej konwencji oraz na fali mojego obecnego zafascynowania mądrościami Kubusia Puchatka (do którego lektury na pewno kiedyś powrócę i którą polecam wszystkim dorosłym, nawet jeśli już ją wcześniej czytali), postanowiłam opisać ostatni wyjazd kursowy z pomocą właśnie głównego bohatera tegoż utworu.

INFORMACJE WPROWADZAJĄCE.
Jak wskazuje tytuł relacji, wyjazd poświęcony był tematyce RATOWNICTWA i odbył się u podnóża Pilska w dniu 23 stycznia 2016 roku. Trasa obejmowała pętelkę: Korbielów – Hala Szczawina – Hala Miziowa – Hala Górowa – Korbielów. Daje to około 10 km marszu. Może niewiele, ale zjazd moim zdaniem należy zaliczyć do intensywnych.

Uczestnikami zjazdu byli: Belfegor, Dorian, Bliźniaki (Mariusz i Dariusz), Michał, Kamil, Krzysiu, Asia, Mateusz, Grześ i ja (Kasia)

CEL WYPRAWY.
„Bo Wypadek to dziwna rzecz. Nigdy go nie ma, dopóki się nie wydarzy” (Kłapouchy w rozmowie z Maleństwem i Prosiaczkiem [1])

Po wybudowaniu prowizorycznych noszy, na których umieszczony został poszkodowany (w tej roli: Dorian), Belfegor wskazał, że w prawdziwym życiu nie będziemy raczej przenosili rannego – najczęściej wezwiemy pomocy udzielając jedynie podstawowego wsparcia. Jaki był więc cel wyprawy? Moim zdaniem jej celem było pobudzenie naszej wyobraźni, wypracowanie odruchów, uwrażliwienie na sytuacje, w których ktoś potrzebuje pomocy, ale wcale o tym nie mówi. BO WYPADEK TO WŁAŚNIE TAKIE COŚ CZEGO TERAZ NIE MA, ALE KIEDY SIĘ ZDARZY, POWINNIŚMY UMIEĆ GO DOSTRZEC I ZAINTERWENIOWAĆ. ZAINTERWENIOWAĆ ZAŚ, TO NIE TYLKO ZADZIAŁAĆ, ALE ZADZIAŁAĆ DOBRZE.

POSZCZEGÓLNE TEMATY OMAWIANE NA ZJEŹDZIE.

W trakcie zjazdu poruszone zostały różne kwestie, niektóre prozaiczne, ale warto było sobie o nich przypomnieć. Na przykład:

1) WZYWANIE POMOCY. „Lubię rozmawiać z Królikiem, bo Królik mówi wyraźnie o rzeczach wyraźnych. Nie używa przy tym długich i trudnych słów (…) tylko krótkich i łatwych, jak na przykład: „Już pora na śniadanie” lub: „Misiu, zjedz co…”” (Puchatek o Króliku [2]).

No właśnie. Wzywając pomocy NALEŻY ZACHOWYWAĆ SIĘ JAK KRÓLIK. Nieważne czy rozmawia się z samym poszkodowanym czy z dyspozytorem, który odbiera zgłoszenie o wypadku – zawsze winniśmy przekazywać jasne i dające się zrozumieć komunikaty: gdzie jesteśmy, kto uległ wypadkowi, na czym on polegał, kto dokonuje zgłoszenia, jakie czynności podejmuje itd.

2) POMOC POSZKODOWANEMU NAWET GDY O TO NIE PROSI „Puchatek czuł, że powinien powiedzieć Kłapouchemu coś pocieszającego, ale nie wiedział co. Więc zamiast tego postanowił uczynić coś pocieszającego” (dywagacje Puchatka – Kłapouchy zgubił ogon [3])

W trakcie podejścia na Halę Miziową przechodziliśmy koło narciarza, którego pokonało zbyt ostre podejście. Ciężko oddychał, praktycznie usiadł na stoku. Belfegor bez wahania podszedł do chłopaka i wypytał się, czy ten potrzebuje pomocy, jakie jest jego samopoczucie. Dopiero upewniwszy się, że wszystko jest w porządku poszedł dalej. NA WYCIECZCE ZWRACAJ UWAGĘ NA TO CO DZIEJE SIĘ DOOKOŁA – NIGDY NIE WIADOMO CZY KTOŚ NIE POTRZEBUJE POMOCY.

3) STUDIUM PRZYPADKU „Miałbym pewien pomysł – powiedział – ale nie myślę, żeby był bardzo dobry” (Puchatek o sposobach ratowania Kłapouchego [4])

W trakcie wycieczki Belfegor podawał nam przykłady różnych wypadków / zdarzeń. Nasze zadanie polegało zaś na podaniu propozycji rozwiązania. Jednym z poruszanych problemów było to, czy po znalezieniu poszkodowanego w mokrym ubraniu powinien on zostać przez nas przebrany w suche ciuchy. Rozpatrywaliśmy wszystkie za i przeciw (bardzo niska temperatura mogąca spowodować jeszcze większe wychłodzenie organizmu, przewidywany czas dotarcia ratowników i in.). A zatem PODEJMUJĄC DECYZJĘ O SPOSOBACH POMOCY NALEŻY WZIĄĆ POD UWAGĘ WSZYSTKIE WYSTĘPUJĄCE CZYNNIKI.

4) ZOSTAWIENIE ZAPASU ŻYWNOŚCI NA KONIEC WYCIECZKI. „Gdy noc zbierała się do odejścia, Puchatek obudził się nagle z uczuciem dziwnego przygnębienia. To uczucie dziwnego przygnębienia miewał już nieraz i wiedział, co ono oznacza. Był głodny.” (przemyślenia Puchatka [5])

W trakcie śniadania na Hali Miziowej Belfegor zwrócił uwagę na bardzo prozaiczną acz istotną rzecz. Nigdy nie wiadomo kiedy przyda się nasza czekolada. Warto ją zostawić na koniec. Jeśli nawet nie zużyjemy jej w warunkach awaryjnych i potrzeby nakarmienia nią poszkodowanego zawsze będziemy mogli skonsumować tabliczkę na koniec wycieczki nagradzając siebie za trud. Morał? POSZKODOWANY MOŻE BYĆ JAK KUBUŚ – GŁODNY I PRZYGNĘBIONY – JEŚLI BĘDZIESZ MIAŁ COŚ DO JEDZENIA BĘDZIESZ MÓGŁ MU POMÓC

5) ZBIOROWA REALIZACJA PRZEDSIĘWZIĘCIA „Nie łatwo jest być odważnym – odparł Prosiaczek, lekko pociągając noskiem – kiedy jest się tylko Bardzo Małym Zwierzątkiem. Królik, który z wielkim skupieniem zabierał się do pisania, podniósł łebek i powiedział: – Właśnie dlatego, że jesteś Bardzo Małym Zwierzątkiem, możesz się przydać w przedsięwzięciu, jakie mamy przed sobą” (Królik w rozmowie z Prosiaczkiem na temat planu porwania Maleństwa [6])

Trzon programu stanowiła oczywiście akcja ratunkowa. Sytuacja była nieco nietypowa jakoż poszkodowany najpierw budował nosze, a potem dowiedział się, że potrzebuje pomocy. No cóż, niezbadane są koleje losu. Jaka mądrość płynie z tej części szkolenia? A no taka, że każdy może się przydać. Nie ważne są jego „parametry”, zawsze można wziąć coś dodatkowego do plecaka, być dodatkową parą rąk do noszenia rannego, wspierać drużynę przy odnajdowaniu właściwej drogi, czy wpaść na genialny pomysł „sanko-noszy” – tak jak i my to uczyniliśmy. KAŻDY MA POTENCJAŁ ABY ZOSTAĆ BOHATEREM.

PODSUMOWANIE.

Co jeszcze robiliśmy? Odbyliśmy PRZESZKOLENIE Z POSZUKIWANIA W LAWINACH. Na Hali Górowej przećwiczyliśmy procedurę PRZYGOTOWANIA LĄDOWISKA DLA HELIKOPTERA. Niestety nie udało nam się nam pogawędzić z Panami GOPR’owcami, jednakże Belfegor poopowiadał nam W SKRÓCIE O SPRZĘCIE RATOWNICZYM.

Wyjazd zaliczam do bardzo udanych.

THE END.

PS. Dla chcących zgłębić kubusiowe złote myśli cytaty nr 1, nr 2 i nr 4 pochodzą z „Chatka Puchatka” – Alan Alexander Milne, zaś nr 3, nr 5 i nr 6 z „Kubuś Puchatek” – Alan Alexander Milne (przekł. Irena Tuwim, wyd. Nasza Księgarnia)

Autorka: Kasia Paczkowska

W lutym zapraszamy Was na dwa slajdowiska:

„Harnasie w Namaste” – A B C Wietnamu, czyli jak udawać, że jest się backpackerem przez 3 tygodnie
10. lutego (środa!) o godz. 19:00 w katowickim Klubie Podróżników Namaste Ola Ginter i Marta Stachurska podzielą się wspomnieniami z egzotycznej podróży:

Aby wyjazd do Wietnamu się udał, należy zabrać ze sobą:
– żołądkową gorzką
– nadmanganian potasu
– odstraszacz na komary
– sznurek i wieszaki (można też komuś zwinąć po drodze)
– zapas dolarów na puchówkę z fiorda nansena
– prawo jazdy na motor (dla odważnych – niekoniecznie)
– własne pałeczki
– wielki znak stopu do przechodzenia przez ulicę lub naprawdę niezłe ubezpieczenie
– dużo papieru toaletowego
Można też improwizować, albo przyjść i posłuchać o naszych doświadczeniach z niezapomnianej podróży.  Zapraszamy!

Dołącz do wydarzenia na Facebooku: https://www.facebook.com/events/1033423466719960/

Z kolei 23. lutego (wtorek) uczestnicy „starszego” i „młodszego” kursu opowiedzą o wyjazdach na Kazbek i w góry Rumunii.
Spotykamy się w sali teatralnej w Mrowisku o godz. 17:30.
Szczegóły niebawem.

Kurs przewodników górskich SKPG „Harnasie” w Gliwicach to możliwość zdobycia zawodu pozwalającego łączyć pracę z pasją.

Podczas niespełna dwuletniej przygody odwiedzisz ciekawe miejsca, zdobędziesz umiejętności przydatne w życiu i w górach oraz praktyczną wiedzę m. in. o kulturze, przyrodzie i topografii całych Beskidów. Kurs przewodników beskidzkich to w końcu niezapomniane wspomnienia z wieczorów spędzonych przy gitarze, wschodów i zachodów słońca ponad chmurami oraz znajomi na całe życie!

   Dowiedz się więcej:

•    Ogólnie o kursie – na czym to polega
•    Co zyskam uczestnicząc w kursie przewodnickim?
•    Dlaczego warto się zapisać?
•    Program kursu
•    Mam pytanie w sprawie kursu

Kurs rozpoczyna się 1 marca 2016 r. spotkaniem inauguracyjnym, które odbędzie się o godz. 17:30 na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki (AEI) Politechniki Śląskiej w Gliwicach w sali 903.

Zapisy przyjmuje kierownictwo kursu drogą mailową na adres: kurs@skpg.gliwice.pl lub osobiście na spotkaniu inauguracyjnym.

Więcej informacji:

www.skpg.gliwice.pl/kurs/

Zapraszamy!

Krzysiek Krawiec, Magda Goryl, Zbyszek Drapała i Marek Krupa

kierownictwo kursu przewodnickiego SKPG „Harnasie” 2016/17

Zapraszamy na pierwsze zebranie w Nowym Roku, które połączone będzie ze zwiedzaniem Kopalni Guido w Zabrzu. Zwiedzamy poziom 320. Spotykamy się 14. stycznia (w czwartek!) o godzinie 17:30 – bardzo prosimy o punktualne przybycie z uwagi na zarezerwowaną godzinę zjazdu.
Ze względów organizacyjnych prosimy również o zapisy chętnych w wątku na forum lub wysyłając maila na adres rada@skpg.gliwice.pl  (jest to o tyle ważne, że powyżej 20 osób konieczna będzie rezerwacja przewodnika dla drugiej grupy).

Serdecznie zapraszamy na tegoroczną Wigilię Kołową, która odbędzie się 15. grudnia.
Jak co roku, spotykamy się w siedzibie gliwickiego KW przy ul. Zwycięstwa 1.

Smakołyki (najlepiej własnoręcznie przygotowane) można przynosić od godz. 17:30.
Dzielenie opłatkiem rozpoczynamy o godz. 18, po życzeniach złożonych w imieniu Rady przez Prezesa.

Do zobaczenia!

Wiemy, że na „ludzi gór” zawsze można liczyć w trudnej sytuacji.
Dlatego w imieniu naszego kołowego kolegi Szczepana (blacha nr 252)
prosimy o pomoc dla jego córeczki Ani.
Szczegóły na stronie: http://aniastarosolska.blogspot.com/p/zbiorka.html

Dla wszystkich osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, a zechcą przekazać 1% podatku dla Ani, Biuro Rachunkowe sobanska.biz przygotuje zeznanie roczne PIT za darmo!

W ostatni wtorek listopada (24.11) o godz. 17:30 zapraszamy na zebranie kołowe, podczas którego w Sali Konferencyjnej w gliwickim Mrowisku posłuchać będzie można wakacyjnych wspomnień wygłoszonych w formie Pecha Kucha:

1. Dolomity pieszo i na rowerze – Jacek Ginter
2. Czarnogóra – Krzysiek Krawiec
3. Rowerem nad Jeziorem Garda – Marta „Żaba” i Waldemar Kubiczek
4. Malta – Andrzej „Kajetan” Kowalski
5. Jesienna Korsyka – Asia Śliwa
6. Lato z Harnasiem: Wielka Fatra – Anna „Juzia” Juzwa
7. Autostopem po Norwegii – Paweł „Kleryk” Pękacz
8. „Mój rok na etacie” – Piotr „Metzger” Latusek
9. Wietnam lub… Cypr – Ola Ginter
10. Autostopem po Europie – Henryk „Żubr” Putz
11. Kazbek – Damian Nakonieczny

Do zobaczenia!